ընդդիմախոսի, ընդդիմախոսներ, [գոյական, ածական]
1. Մեկի կարծիքին՝ տեսակետին ևն հակառակ խոսող, մեկի դրույթները քննադատող (անձ):
2. Պաշտոնապես նախօրոք նշանակված անձ, որը դիսերտացիայի պաշտպանության ժամանակ հանդես է
գալիս քննարկվող աշխատության գիտական գնահատումով՝ արժեքավորումով ու առարկություններով,
օպոնենտ:
3. Հակաճառող:

ա. գ. 1. Ընդդիմաբան, (հնց.) հակառակախոս, առարկու, ընդդիմասաց, դիմախոս, դիմաբան, հակաբան, հակառակաբան, հակաճառ, ներհակաբան: 2. Օպոնենտ:

ի Оппонент.