[ածական, գոյական]
1. Քվեարկությամբ ընտրված, քվեարկությամբ մի բանի համար ընտրած (մարդ):
2. Գերադասություն ստացած, լավագույն համարված:
3. (փոխաբերական) Մեկի սիրելին դարձած, իբրև սիրելի անձ ընտրված, սիրելի:
4. (փոխաբերական) Ընտիր, առաջնակարգ:
5. (փոխաբերական) Նա, որին վիճակված է մի մեծ առաքելություն՝ դեր կատարել, առաքյալ:
6. (գիտական) Որևէ բանի համար՝ որևէ նպատակով ընտրված՝ վերցված՝ նկատի առնված, իբրև տիպար՝ օրինակ կամ քննության առարկա վերցված: Ընտրյալ տիրույթ:

1. ա. Избранный. 2. գ․ Избранник.