[ներգործական բայ]
1. Հեղուկ՝ կիսահեղուկ կամ փոշենման նյութի մեջ մի բան մտցնել այնպես, որ թրջվի կամ նյութը վրան քսվի:
2. Վրան մի բան քսել, քսելով կեղտոտել:
3. (փոխաբերական) Տոգորել, համակել: Հույզերով թաթախել:
4. (փոխաբերական) Ողողել, շաղախել (լույսի՝ ցոլքի ևն մասին):
5. (փոխաբերական) Որևէ տհաճ՝ վնասակար գործի մեջ խառնել՝ ներքաշել:

նբ. Թրջել, խոխոմել, տոգորեի թաթավեի թանալ (գրբ.), թաթխել (բրբ.):

եցի 1. Обваливать, обвалять. 2. Макать, макнуть, обмакивать, обмакнуть, окунать, окунуть. Գրիչը թանաքի մեջ թաթախել обмакнуть перо в чернила. ◊ Ձեռքերը արյան մեջ թաթախել обагрить руки в крови.