[ածական]
1. Թախիծով՝ տխրությամբ լսվող:
2. Թախիծ՝ տխրություն արտահայտող (ձայնի՝ երգի՝ խոսքի մասին):

ա. Տխրալուր, տրտմալուր:

ա. Заунывный, грустный, печальный.