1)

թակի, [գոյական]
1. Փայտե ձող՝ ծանր գնդաձև կամ խորանարդաձև գլխով, որով ցիցը վարսում են հողի մեջ, թոխմախ:
2. Նույնպիսի ձող՝ թութ թափելու համար:
3. Տափակացրած ամուր փայտե ձող՝ լվացքը կամ բուրդը ծեծելու համար, տափան:
4. (տեխնիկա) Փայտե մեծ մուրճ՝ թիթեղագործական աշխատանքների համար:
5. Ծեծ:
6. Տե՛ս Թակիչ:
7. Դարպասի վրա ամրացված փոքրիկ մուրճաձև հարմարանք՝ դուռը բախելու համար:

2)

(բնաձայնություն)
Որևէ բան թակելու՝ ծեծելու ձայնը:

գ. 1. Դռնահար, ուռնակ, ճկիկ, ճկիռ, դռթակ, կավ) (դռան): 2.Տոփան, ձեռնատոփան, թակիչ, կոփիչ, ծեծան, թոպ, թակաղ (զանգ տալու), վայտամուրճ, (բրբ.) թոխաճ (լվացք կամ բուրդ թակելու), թոխմախ (ցիցը գետինը զարկելու): 3. Տես Ծեծ:

ի 1. Колотушка. 2. Молоток (дверной). 3. Било, трепало. 4. Грифельная доска. 5. Стук. ◊ Թակ ու մահակ драка, потасовка.