[չեզոք բայ]
1. Խիտ առ խիտ իրար կպչել, խտանալ:
2. Իրար հետ հարվելով միանալ, մի զանգված դառնալ, թաղիքի նման դառնալ, մասնիկները միանալով միասնական զանգված կազմել: Գարնան շունչը... հեռացնում Էր արդեն թաղկած ձյունը (Ս. Խանզադյան):
3. Խճճվել, թնջուկ կազմել (մազերի՝ թելի մասին):

չբ. Թաղկանալ, թաղիւսնւպ (հզվդ.) (թաղիք դառնալ):