1)

թռչունի, [գոյական]
1. (կենդանաբանություն): Բարձրակարգ ողնաշարավոր կենդանի, որի առջևի վերջավորությունները վերածվել են թևերի և մարմինը հարմարվել է թռչելուն:
2. Ընտանի հավք (հավ, բադ ևն):
3. Ուտելի վայրի և ընտանի հավքն իբրև մսամթերք:
4. (փոխաբերական) Անխելք թեթևամիտ մարդ:
5. Մետաղադրամի այն կողմը, որի վրա նկարված է զինանիշը՝ պետնիշը ևն:

2)

[ածական]
1. Թռչելու ընդունակություն ունեցող, թռչող:
2. Արագասլաց, սրարշավ:
3. Անցողիկ, թռուցիկ:
4. (փոխաբերական) Ծավալվող, տարածվող: Թռչուն ձայն՝ արձագանք:
5. (փոխաբերական) Բուռն կերպով դեպի մի բան դիմող՝ ձգտող: Թռչուն կարոտ՝ երազ:
6. (փոխաբերական) Փոփոխամիտ, անհաստատ բնավորությամբ:

գ. 1. Հավք: 2. Հավ, թև:

1. գ. Птица. 2. ա. Летящий.