թքանքատեղի, թքանքատեղեր, [գոյական] (ժողովրդական)
1. Թքանքը՝ նախատինքը թափելու տեղ, նախատինքի՝ անարգանքի առարկա դարձած մարդ:
2. Թքանքի՝ թուքումուր տալու տեղիք՝ առիթ:

ի Бесстыдник, подлец.