[ածական]
1. Միևնույն ժամանակին պատկանող՝ վերաբերող, միևնույն ժամանակում ապրած՝ տեղի ունեցած՝ եղած:
2. Այժմյան ժամանակին պատկանող, մեր ժամանակի, ներկայիս, արդի:
3. Տվյա ժամանակի պահանջներին՝ զարգացման մակարդակին՝ ոգուն համապատասխանող: Ժամանակակից ֆիզիկա՝ տեխնիկա:
4. Ժամանակի սովորույթներին՝ տարազին՝ ճաշակի ըմբռնումներին համապատասխանող: Ժամանակակից հարդարանք՝ զգեստներ:
5. Տվյալ ժամանակի համար առաջնակարգ նշանակություն ունեցող, իր ժամանակի համար կարևոր: Այժմ միայն նա կարող է ապրել, ով անի երեք ժամանակակից զենքերից մեկը փող, տաղանդ և հնարավորություն (Շիրվանզադե):
6. Իր ժամանակի մակարդակը՝ մտայնությունը՝ ոգին նիրկայացնող՝ կրող, տվյալ ժամանակի մակարդակի վրա կանգնած: Ժամանակակից մտածող՝ գիտնական:
8. [գոյական] Որևէ մեկի ապրած ժամանակ կամ պատմական որևէ իրադարձության՝ անցքի ժամանակ ապրած մարդ: Եղիշեն՝ Վարդանանց պատերազմի ժամանակակիցը, գրեց այդ պատերազմի պատմությունը:

ա. Համաժամանակ, (հզվդ.) ժամանակամերձ, մերձաժամանակ, առժամայն, համակյաց, հանգետամանակ: Արդի, արդիական, ներկա:

հին, անտիկ, հնացած

1. գ. Современник. 2. ա. Современный.