ժայռափորի, ժայռափորներ,
1. [գոյական] (հոգնակի) -ներ: Ժայռ փորող՝ կտրող, ժայռերի միջով փորվածքային աշխատանք կատարող:
2. (հոգնակի) -եր: Ժայռեր փորելը:
3. [ածական] Ժայռի մեջ փորված, ժայռը փորելով կառուցված:

ա. վիմափոր:

1. գ. Рабочий, выполняющий скальные работы. 2. ա. Выдолбленный в скале. 3. գ. Выворачивание скал.