ժանգ ու ժունգի, [գոյական] (ժողովրդական)
1. Երեխաների թնձկոց, թնթնոց:
2. Տրտունջ, քրթմնջյուն:

գ. Թթվածնատ, ժանգառ (պղնծքի:

ի 1. Ржавчина. 2. (փխբ., բրբ․) Жёлчь, злоба. ◊ Ժանգ բռնել заржаветь. Ժանգը թափել излить жёлчь. Ժանգերը կիտել՝ կախել нахмуриться, насупить брови. Երեսից ժանգ է թափում хмурый, насупленный, угрюмый. Ժանգ կապել՝ նստել заржаветь.