ժառանգառու - բացատրություն
[ածական, գոյական] (իրավաբանություն)
Նա, ով կտակով մի ժառանգություն է ստանում՝ ուրիշին փոխանցելու համար, ժառանգության ավանդառու:
Նա, ով կտակով մի ժառանգություն է ստանում՝ ուրիշին փոխանցելու համար, ժառանգության ավանդառու: