[ներգործական բայ]
1. Մերժել, հերքել, բացասել: Չսիրելով նրան՝ չէր էլ ժխտում նրա արժանիքները:
2. Չհամաձայնել, չընդունել, չխոստովանել: Մեղադրյալը վճռաբար ժխտում էր իր մասնակցությունը:
3. Չարժեքավորել, բացասական՝ ժխտողական վերաբերմունք ցուցաբերել, չգնահատել, չճանաչել (արժեքը, արժանիքը, դերը ևն): (Նա) չի ժխտում հայրենիքը ու սերը դեպի հայրենիքը (Ավ. Իսահակյան):
4. (հնացած) Դրժել, ուրանալ: Նա թեև չժխտեց յուր ուխտը, բայց հետաձգեց (Րաֆֆի):

հաստատել, խոստովանել

եցի 1. Отрицать. 2. Опровергать, опровергнуть.