իմպերիալիզմի, [գոյական]
Կապիտալիզմի բարձրագույն ու վերջին ստադիան, որ բնութագրվում է խոշոր մոնոպոլիաների ու ֆինանսական կապիտալի տիրապետությամբ, հումքի աղբյուրների ու արտահանման շուկաների, օտար տերիտորիաների գրավման և ուրիշ ժողովուրդների շահագործման համար կապիտալիստական տերությունների միջև մղվող պայքարով, որը հանգեցնում է պարբերական ագրեսիվ պատերազմների և աշխարհի նոր բաժանումների:

գ. (քղք.) Կայսերապաշտություն (արևմտհ.):

ի Империализм.