ինտոնացիայի, [գոյական]
1. Խոսքի առոգանության եղանակը, որ արտահայտում է խոսողի զգացմունքը, ապրումները, նրա վերաբերմունքը խոսքի առարկային, նրա հոգեկան կերտվածքի առանձնահատկությունները: Տխուր՝ երջանկալից՝ զայրալից ինտոնացիա:
2. (լեզվաբանություն) Խոսքի ռիթմային - մելոդիական կառուցվածքը, խոսքի ձայնային ելևէջավորման ու շեշտավորման կառուցվածքը, ելևէջավորում, ձայնատվություն:
3. (երաժշտություն) Երգվող կամ նվագվող երաժշտական հնչյունների կատարման ճշտությունը (բարձրության տեսակետից), երգածի կամ նվագածի տոնի ճշգրտությունը: