[ածական]
1. Ինքն իր գլխի տեր, ուրիշին չենթարկվող, ըստ իր կամքի գործող՝ վարվող, ինքնակամ:
2. Ինքնուրույն, անկախ:
3. Ուրիշներին հաշվի չառնող, իր ուզածի՝ քմահաճույքի համաձայն վարվող:
4. Կամայական, քմահաճ, կամայականությամբ արված՝ կատարված՝ եղած:
5. [գոյական] (եկեղեցական) Անկախ եկեղեցի, որ ունի իր պետը, որը ձեռնադրվում է իր եպիսկոպոսների կողմից (ավտոկեֆալ):

ա. 1. Ինքնօրեն, ինքնավար, ինքնիշխան, անկախ, ազատ, անիշխան, ձերբազատ (հզվդ.), տիրագլուխ (հնց.): 2. Ինքնակամ: Ազատակամ: 3. Կամայական, կամակոր, քմահաճ, (հնց.) աղիկամի, ինքնախորհուրդ, ինքն իր գլխի, ձեզուգլխու (բրբ.):

1. ա. Самоуправный, самовольный, своевольный, своенравный. 2. մ. Самоуправно, самовольно, своевольно, своенравно.