ինքնագյուտ - բացատրություն
[ածական]
1. Իր գտած՝ հորինած՝ հնարած:
2. Ինքն իրեն գտնված՝ առաջ եկած (գտնվող՝ առաջ եկող):
1. Իր գտած՝ հորինած՝ հնարած:
2. Ինքն իրեն գտնված՝ առաջ եկած (գտնվող՝ առաջ եկող):
ինքնագյուտ - հոմանիշներ
ա. Ինքնահնար, ինքնաստեղծ:
ինքնագյուտ - հականիշներ
ինքնագյուտ - ռուսերեն թարգմանություն
ինքնագյուտ - անգլերեն թարգմանություն
ինքնագյուտ - դարձվածքներ