ինքնագրավ - բացատրություն
[ածական]
1. Ինքն իրենով գրավված՝ հիացած, ինքնագոհ:
2. Իրենով գրավող, առինքնող, գրավիչ:
1. Ինքն իրենով գրավված՝ հիացած, ինքնագոհ:
2. Իրենով գրավող, առինքնող, գրավիչ:
ինքնագրավ - հոմանիշներ
ինքնագրավ - հականիշներ
ինքնագրավ - ռուսերեն թարգմանություն
ինքնագրավ - անգլերեն թարգմանություն
ինքնագրավ - դարձվածքներ