ինքնադատ - բացատրություն
[ածական]
1. Ինքն իրեն դատող՝ դատապարտող:
2. Իր ձեռքով դատ անող, ինքնագլուխ մեկին դատապարտող ու պատժող (առանց դատի):
3. Ինքն իրեն դատափետող՝ քննադատող:
4. Տե՛ս Ինքնադատաստան:
1. Ինքն իրեն դատող՝ դատապարտող:
2. Իր ձեռքով դատ անող, ինքնագլուխ մեկին դատապարտող ու պատժող (առանց դատի):
3. Ինքն իրեն դատափետող՝ քննադատող:
4. Տե՛ս Ինքնադատաստան:
ինքնադատ - հոմանիշներ
ա. Անձնադատ (ինքն իրեն դատող):
ինքնադատ - հականիշներ
ինքնադատ - ռուսերեն թարգմանություն
տե՛ս Ինքնադատաստան։