ինքնադատապարտում - բացատրություն
[գոյական]
1. Ինքն իրեն դատապարտելը՝ մեղադրելը:
2. Ինքն իրեն որևէ պատժի ենթարկելը, որևէ զրկանք կրելը որպես պատիժ:
1. Ինքն իրեն դատապարտելը՝ մեղադրելը:
2. Ինքն իրեն որևէ պատժի ենթարկելը, որևէ զրկանք կրելը որպես պատիժ:
ինքնադատապարտում - հոմանիշներ
ինքնադատապարտում - հականիշներ
ինքնադատապարտում - ռուսերեն թարգմանություն
ինքնադատապարտում - անգլերեն թարգմանություն
ինքնադատապարտում - դարձվածքներ