ինքնաթելադրություն - բացատրություն
[գոյական]
1. (ուսումնական) Գրավորի այնպիսի ձև, որի ժամանակ նախապես անգիր արած որևէ բան գրում են առանց բնագրին նայելու կամ որևէ մեկի թելադրելու:
2. Ինքն իրեն թելադրելը, ինքնաթելադրանք:
1. (ուսումնական) Գրավորի այնպիսի ձև, որի ժամանակ նախապես անգիր արած որևէ բան գրում են առանց բնագրին նայելու կամ որևէ մեկի թելադրելու:
2. Ինքն իրեն թելադրելը, ինքնաթելադրանք:
ինքնաթելադրություն - հոմանիշներ
ինքնաթելադրություն - հականիշներ
ինքնաթելադրություն - ռուսերեն թարգմանություն
ինքնաթելադրություն - անգլերեն թարգմանություն
ինքնաթելադրություն - դարձվածքներ