ինքնախոստովանանք - բացատրություն
ինքնախոստովանանքի, [գոյական]
1. Ինքն իրեն որևէ բան խոստովանելը, որևէ բանի ճշմարտությունն ինքն իր մեջ ընդունելը:
2. Իրեն վերաբերող որևէ բան խոստովանելը՝ հայտնելը:
1. Ինքն իրեն որևէ բան խոստովանելը, որևէ բանի ճշմարտությունն ինքն իր մեջ ընդունելը:
2. Իրեն վերաբերող որևէ բան խոստովանելը՝ հայտնելը:
ինքնախոստովանանք - հոմանիշներ
ինքնախոստովանանք - հականիշներ
ինքնախոստովանանք - ռուսերեն թարգմանություն
ինքնախոստովանանք - անգլերեն թարգմանություն
ինքնախոստովանանք - դարձվածքներ