[ածական]
1. Իր կամքը՝ ցանկություններն անպայման իրագործելու ձգտող, քմահաճ:
2. Ինքն իրեն հավանող, ինքնահավան, ինքնագոհ:
3. Կամաական, կամայականությամբ կատարված:
4. Առանց հարկ եղած հանձնարարությունը՝ իրավունքը ևն ստացած լինելու, ինքնագլուխ:
5. Իր ցանկացածի՝ հաճույքի համաձայն եղած, իր սրտովը եղած:

ա. 1. Ինքնահաճո, ինքնահավան, ինքնագոհ, ինքնաբավ, ինքնաբավական, անձնահաճ, անձնազոհ, (հզվդ.) ինքնարգո, ընդինքնահաճ, մտահաճ: 2. Քմահաճ, քմաբարո, կամակոր, կամապաշտ, կամահաճ, կամակույր (հզվդ.), կամակացույց (հնց.), (բրբ.) իրասածի, խզաչ: 3. Տես Ինքնահոժար:

ա. Самовлюблённый, самодовольный.