[ածական]
1. Ինքն իրեն հավանող, ինքն իր մասին մեծ կարծիք ունեցող, ինքնագոհ, մեծամիտ, ամբարտավան:
2. Ինքնահավանություն պարունակող՝ արտահատող, ինքնահավանությամբ կատարված՝ տեղի ունեցած:

ա. Ինքնագով, անձնագով, անձնապաստան, ինքնապաստան, մեծամիտ, գոռոզ, գոռոզամիտ, պարծենկոտ, պարծուկ, գովգովիկ, սնապարծ, ամբարտավան, բարձրամիտ, (հզվդ.) կոկով, կոկոզամիտ, կոկոզավիզ, բարձրահոն, բարձրապարանոց, բարձրաքիթ, (բրբ.) վզան, տիկնոզ, փչած տիկ, մեծքիթ, փուչիկը մեծ, քիթը բարձր, քոնքոռոզ: II Ինքնաբավ, ինքնաբավական, ինքնահաճ, ինքնահաճո, ինքնագոհ, անձնազոհ, անձնահաճ, անձնահավան, ինքնարգո (հնց.)է կամշոտ (հզվդ.):

1. ա. Самодовольный, кичливый, самовлюблённый. 2. մ. Самодовольно, кичливо, самовлюблённо.