[գոյական]
1. Իշխան լինելը, իշխանի աստիճանը՝ տիտղոսը:
2. Պետությունը կառավարելու իրավունք, քաղաքական տիրապետություն: Սովետական իշխանություն:
3. Պետական մարմինների իրավունքներն ու լիազորությունները: 0րենսդրական իշխանություն:
4. Պետական կառավարման մարմինների ամբողջությունը, կառավարություն: Քաղաքում երկար ժամանակ գոյություն ուներ երկու իշխանություն՝ քաղաքային դուման և բանվորական դեպուտատների խորհուրդը (Ա. Ֆադեև):
5. Պետական կառավարման մարմինների ներկայացուցիչ (ներկայացուցիչներ): Նրա կողքից քայլում Էր ինքը՝ գյուղի իշխանությունը:
6. Կարգադրելու՝ տնօրինելու իրավունք և հնարավորություն, ղեկավարություն: Նախագահական իշխանություն:
7. Տերություն, պետություն:
8. (հնացած) Կարողություն՝ իրավունք՝ զորություն մի բան անելու:
9. (փոխաբերական) Տիրապետություն, գերիշխանություն:
10. (փոխաբերական) Որևէ բանի բացարձակ տարածվածություն, թագավորություն: Խավարի իշխանություն:

գ. 1. Տիրապետություն: Ղեկավարություն: 2. Ազդեցություն: 3. Իրավասություն: 4. Կառավարություն, պետություն, տերություն, թագավորություն: 5. (պատմ.) Նախարարություն (հնց.): 6. Մելիքություն, աղայություն, դքսություն, (հնց.) պայլություն, վեստություն, պատրիկություն:

թյան 1. Власть. 2. Княжение. 3. Княжество. 4. Владычество. ◊ Իշխանություն բանեցնել применять власть. Իշխանության գլուխ կանգնել прийти к власти. Տեղական իշխանություններ местные власти.