1)

[ածական] (հնացած)
1. Ճշմարիտ, իրական, բուն:
2. Տե՛ս Իսկը:
3. Դերանուններից և գոյականներից հետո սաստկացնում է իմաստը՝ հենց նշանակությամբ: Ինքն իսկ: Հայրն իսկ:

2)

[շաղկապ]
I. Հակադրական:

1. Կապում է հակադրվող նախադասությունները կամ նախադասության անդամները՝ հակառակը, ընդհակառակն նշանակությամբ: Սակայն մարգարեն մերժեց նրա ողորմությունը, իսկ մենք ընդունեցինք:
2. Կապում է երկու նախադասություն, որոնցից մեկը չի համապատասխանում խոսողի կարծածին՝ սպասածին՝ մինչդեռ, այնինչ նշանակությամբ: Այսպես անցավ մի քանի օր, իսկ տեղեկությունները պատերագմի մասին դեռ շարունակում Էին մնալ անորոշ (Ա. Մորավիա): Երեկ կռվեցին, իսկ այսօր իրարից չեն բաժանվում:
3. Ցույց է տալիս հակադրվող նախադասությունների կամ նրանց անդամների զիջական երանգը՝ սակայն, բայց և այնպես, այնուամենայնիվ նշանակությամբ: Բանաստեղծները մահանում են, իսկ ե՛րգը, ե՛րգը, ե՛րգը կմնա միշտ (Գ. Մահարի):
4. Ցույց է տալիս հակադրվող մտքի անսպասելի՝ տարակուսելի՝ նախորդին անհամատեղելի լինելը՝ չէ որ, ախր, բայց թե նշանակությամբ: Խոսեցին ռուսերեն, հետո հայերեն ասին, -Հիվանդանոց տանել, իսկ Աքաբին շատ հաստ և առողջ է (Գ. Մահարի):

II. Համեմատական:

1. Ցույց է տալիս համեմատություն՝ ինչ վերաբերում է նշանակությամբ: Դու՛, արեգա՛կ, դուրս արի, իսկ ես հովում կխաղամ:
2. Զուգորդում Է միաժամանակյա տարբեր դեպքերը՝ երևույթները՝ վիճակները ևն՝ մինչդեռ, այն ժամանակ, երբ նշանակությամբ: Նա շտապ փողոց նստեց, իսկ այնտեղ ոչ ոք չկար արդեն:

III. Միավորիչ:

1. Կապում Է նախադասությունները կամ նրանց անդամները տարբեր դեպքերի՝ առարկաների՝ գործողությունների ևն հաջորդական նկարագրության կամ թվարկման ժամանակ: Վահագնը քաջություն Էր պահանջում, Անահիտը՝ արհեստ, իսկ Աստղիկը՝ սեր և բանաստեղծություն (Րաֆֆի):
2. Կապում Է ըստ ժամանակի հաջորդականություն արտահայտող նախադասություններ կամ նրանց անդամները (սովորաբար՝ ժամանակի մակբայների հետ): Նախ նրանք եկան, իսկ հետո՝ ես: Սկզբում դժվարությամբ դուրս գալով ախոռից, իսկ հետո միանգամից դուրս ցատկելով՝ Քուռակը խուլ մի խրխինջ արձակեց (Ն. Զարյան):
3. Կապում Է արտահայտված միտքը զարգացնող, լրացնող կամ բացատրող բառերը կամ նախադասությունները: Վարպետ Սիմոնը չէր խոսում և միայն եփում Էր, իսկ ճաշը շատ աղի Էր (Գ. Մահարի):
4. Հարցական նախադասությունների սկզբում գործածվում Է իբրև խոսքի սկիզբ՝ արդյոք նշանակությամբ: Իսկ դուք գիտե՞ք, թե ի՞նչ հետաքրքիր բան պատահեց այսօր:
5. Բացականչական նախադասությունների սկզբում գործածվում Է հուզական երանգ տալու և արտահայտչականության սաստկացման համար՝ ախ, չէ՞ որ նշանակությամբ: Իսկ ես այնպես եմ ուզում լինել ձեր լեռներում:
6. Կապում Է միջանկյալ խոսքը նախորդ նախադասության կամ նրա անդամի հետ իբրև բացատրություն կամ հաստատում: Տոնական օրերին, իսկ տոների թիվը առասպելական է Իտալիայում..., այդ գլխարկը մի քանի անգամ լցվում Էր արծաթ դրամներով (Վ. Փափազյան): Եթե ճիշտ է, որ այս մարդը մեր բարեկամն է, իսկ դա հայտնի է բոլորին,- ապա մենք ոչինչ չպետք է խնայենք նրա փրկության համար:

1) 1. եղնկ. բառ. Именно. 2. մ․ (հնց.) Точно, на самом деле. 3. ա. Истинный, истый. ◊ Իսկ որ правда что. Իսկ և իսկ точно, точь-в-точь.

2) շ. А, но, же, ж. ◊ Իսկ թե, Իսկ եթե а если.