[ածական]
1. Բնականը՝ իրականը հանդիսացող, բուն, ոչ պատճենված՝ ընդօրինակված: Վկայականի իսկական օրինակը գործերի մեջ չգտնվեց:
2. Իրական, բնական, ոչ կեղծ, ոչ շինծու, ոչ արհեստական: Իսկական ոսկի: Իսկական կարմրափայտե արձանիկ:
3. Բուն, ուղիղ, չաղճատված, չաղավաղված: Նրան Կրպո են կանչում, բայց իսկական անունն է Կարապետ:
4. Ազնիվ, ճշմարիտ, անկեղծ: Իսկական բարեկամ:
5. Լավագույն օրինակը՝ տիպարը հանդիսացող: Իսկական մարդ: Իսկական վարպետ:
6. Գիտականորեն հաստատվող՝ սահմանվող, ճշմարիտ, ստույգ: Իսկական հորիզոն: Իսկական լուծույթ:
7. Հիմնական, գլխավոր, Էական: Հայոց իսկական գանձերը ամբարված են Ագուլիսում (Մուրացան):
8. Իրական, մարմնավոր, ոչ երևակայական: էն ժամանակ քո երազը՝ քո թագուհին էլ միս ու արյուն կառնի, կդառնա իսկական կին (Հ. Թումանյան):
9. Ճիշտ ու ճիշտ, իսկը, ուղղակի: Թե՛ դեմքով և թե՛ կազմվածքով նա իսկական Սամվելն է (Րաֆֆի):
10. Այնպիսին, ինչպիսին անհրաժեշտ է, իր կոչման՝ նշանակության՝ դերին համապատասխան: Առանց գաղափարի իսկական գեղարվեստական գործ չի կարող լինել:
11. Մի բանի էությունը կազմող, բնորոշ առանձնահատկություն հանդիսացող: Սկսվում է Աստաֆյան փողոցի իսկական կյանքը, նրա վեհությունը (Ա. Բակունց):
12. Բուն, բնիկ: Հայտնվեց հայրը՝ իսկական բնակիչը Արարատյան աշխարհի (Ա. Բակունց):
13. Ոչ այլաբանական կամ փոխաբերական, ուղղակի: Բառի իսկական իմաստ:
14. Հարազատ, ամբողջական և ճշգրիտ պատկերը ներկայացնող: Նա չէր կարողանում այդ մարդու իսկական պատկերը բնութագրել:
15. Զուտ, անխառն, մաքուր: Ես ոչ քեզ պես փիլիսոփա եմ, ոչ Միքայելի պես վախկոտ, իմ երակների մեջ իսկական արյուն է հոսում (Շիրվանզադե):

ա. գ. 1. Բուն, իրական, հարազատ. զուտ, ճշմարիտ. փաստական: 2. Բնագիր, բնօրինակ, նախատիպ, իսկատիպ, արուճանակ (հզվդ.):

անիսկական, արհեստական, կեղծ, շինծու

1. ա. Истинный, настоящий, подлинный. 2. մ. Действительный. Ակադեմիայի իսկական անդամ действительный член академии.