1)

[ածական]
1. Իրականության մեջ գոյություն ունեցող՝ ունեցած: Իրական դեպք՝ պատմություն:
2. Ճշմարիտ, հավաստի, ստույգ: Իրական տվյալներ:
3. Հանգամանքների՝ երևույթների՝ փաստերի ըմբռնման ու հաշվառման վրա հիմնված: Իրական մոտեցում՝ պատկերացում:
4. Շոշափելի, նշանակալից, Էական: Իրական օգնություն:
5. Գործնական, գործուն: Նա որոշեց իրական մասնակցություն ունենալ երկրի պաշտպանության գործում (Մուրացան):
6. Իսկական, ոչ կեղծ, բուն: Փաստաթղթերն իրական են (Ն. Զարյան):

2)

Տե՛ս
Իրային, Իրեղեն:

3)

Տե՛ս
Յուրային:

ա. 1. Իսկական, հավաստի: 2. Բուն, հարազատ: 3. Բնական, ռեալ, փաստական:

անիրական, երևակայական, անգո, ցնորական, ցանկալիական, մտացածին, անստույգ

ա. 1. Действительный, реальный. 2. Существенный.