[ածական]
1. Շարունակ լացող, ամեն մի չնչին բանից լացող:
2. (փոխաբերական) Միշտ դժգոհ, տրտնջացող, բախտից գանգատվող:
3. Մեռելի վրա լացող (կին), եղերամայր:
3. Տխուր, տխրագին, վշտագին:
4. (փոխաբերական) Անձրևոտ, անձրևային:

ա. 1. Լացկան, արտասվասեր, լալական (հզվդ.), (բրբ.) լալվոր, լալվակ, լավլակ, տզզան, ղնջղնջան, ղինջղինջ, ժանգի, վնկվնկան, նժնժան, նվնկան, ծմո (երեխա): 2. Տես Եղերամայր: է

ծիծաղկոտ

1. ա. Плаксивый (разг.), слезливый (разг.), плачущий. Լալկան երեխա плаксивый ребёнок. 2. գ. Плакса. ◊ Լալկան ուռի плакучая ива. Լալկան կանայք плакальщицы, вопленицы.