[չեզոք բայ]
1. Լալ (3) դառնալ, համրանալ:
2. (փոխաբերական) Պապանձվել, պատասխան չկարողանալ տալ:

վեցի (բրբ.) Неметь, Онеметь. Սարսափից լալկվել онеметь от страха, ужаса.