լատան - բացատրություն
1)
լատանի, [գոյական]
Հոտավետ խեժ, որ ծորում է Արաբիայում ու Ասորիքում բուսնող մի հատուկ ծառից և գործածվում է կնդրուկի նման՝ իբրև ծխելիք:
2)
լատանի, [գոյական] (գավառական)
1. Մեծ և երկար կեղևահան փայտ՝ գերան:
2. Ընկույզ և այլ պտուղներ թափելու երկար ձող:
3. Ծառի դալար ոստ, շիվ:
4. (փոխաբերական) Երկարահասակ:
լատանի, [գոյական]
Հոտավետ խեժ, որ ծորում է Արաբիայում ու Ասորիքում բուսնող մի հատուկ ծառից և գործածվում է կնդրուկի նման՝ իբրև ծխելիք:
2)
լատանի, [գոյական] (գավառական)
1. Մեծ և երկար կեղևահան փայտ՝ գերան:
2. Ընկույզ և այլ պտուղներ թափելու երկար ձող:
3. Ծառի դալար ոստ, շիվ:
4. (փոխաբերական) Երկարահասակ:
լատան - հոմանիշներ
գ. (բսբ.) Հռոմի խունկ, սպիտակ (սունկ, ղսսնդանոն: