լարանի, [գոյական] (ժողովրդական)
1. Բրդե կամ կանեփե հաստ թել, որով տոպրակների բերաններն են կարում մախաթով:
2. Ճախարակի լար:
3. (փոխաբերական) Հյուծված, բարակած:

տես Թել:

ի 1. Шпагат. 2. Жгут. ◊ Լարան դառնալ высохнуть, иссохнуть, превратиться в щепку, вытянуться в нитку.