1)

լաքի, [գոյական] (գավառական, բարբառային)
1. Մայր թռչուն:
2. Տե՛ս Մարի 2)-ի:
3. (փոխաբերական) Ծնող:

2)

լաքի, [գոյական] (գավառական)
Տե՛ս
1. Մարգ:
2. Ածու:

3)

լաքի, [գոյական] (գավառական, բարբառային)
Ընդեղենի չափ, որ տանում է 8 օխա:

4)

լաքի, [գոյական]
1. Խեժի կամ նիտրոցելյուլոզի լուծույթ, որ հեղուկ վիճակում բարակ շերտով քսում են առարկայի մակերեսին՝ փայլ տալու, փչացումից պաշտպանելու ևն համար:
2. Փայտյա ու մետաղյա որոշ կարգի առարկաներ ջնարակելու փայլուն ներկանյութ:
3. Առարկայի մակերեսին չորացած և նրան փայլ տվող այդ հեղուկի շերտը:
4. Կոշկաներկ:
5. Լաք քսված երեսացու կաշի:
6. (խոսակցական, հեգնական) Դեմքի քսուք, որ գործածում են կանայք:

5)

[ածական]
Նույնն է՝
Լախ:

6)

լաքի, [գոյական]
1. (հոգնակի) - Լաքեր: Դաղստանի ԻՍՍՀ -ի ժողովուրդներից մեկը:
2. Այդ ժողովրդին պատկանող անհատ:

1) տես Մարի:

2) տես Ածու1 1 նշան.: