լուսատուի, լուսատուներ
1. [ածական] Լույս տվող՝ արձակող:
2. (փոխաբերական) Լուսավորիչ (2):
3. [գոյական] Լույս ճառագայթող երկնային մարմին:
4. (նորաբանություն) Լույս տվող առարկա՝ սարած:
5. (փոխաբերական, նորաբանություն) Նշանավոր՝ հռչակավոր գործիչ:

գ. ա. 1. Աստղ: 2. Լուսավո-, րիչ, լուսավոր, (հնց.) լուսաձիր, լուսաբեր, արփիատու, լուսասփյուռ, պայծառաբար, շահատու, ճառագայթատու, ճառագայթատուր, սկզբնատու, սկզբնալույս:

1. ա. Светяший. 2. գ. Светило. 3. գ. (փխբ.) Светило, знаменитость. ◊ Լուսատու աստղ светило.