[ածական]
1. Լուռ մնացող, լռություն պահպանող, լռող:
2. Ընդհանրապես՝ լուռ, ձայն չհանող:
3. (փոխաբերական) Անմռունչ, անտրտունջ:

ա. Սակավախոս, ուրբաթախոս, լուռ ու մունջ, (հզվդ.) լռասեր, լռապահ, անլեզու, անխոս, լռանիստ, լռական, լռակաց, (բրբ.) չխոս, մնճուկ, մունջիկ:

շատախոս, շաղակրատ

ա. Молчаливый, безмолвный.