[գոյական]
1. Լռելը:
2. Լուռ լինելը:
3. Տեղեկությունների ընդհատում:
4. Աղմուկի բացակպյություն, խաղաղություն:

գ. Անձայնություն, անխոսություն, անաղմուկություն, անշշուկություն, անշշունջություն: Լռակացություն: Անդորրություն, անդորր, խաղաղություն:

աղմուկ, գոռգոռոց, իրարանցում

թյան 1. Тишина. 2. Молчание. ◊ Լռություն պահպանել соблюдать тишину. Լռությամբ տանել молча переносить. Լռության մատնել՝ տալ обходить молчанием, умалчивать. Լռության մատնվել умалчиваться. Լռություն է տիրում царит тишина. Լռությունը խախտել՝ խանգարել՝ խզել нарушить тишину.