[ներգործական բայ]
1. Խանգարել որևէ բանի շարունակվելուն, ընդհատել, դադարեցնել: Լռությունը խախտել:
2. Չկատարել որևէ բան, զանց առնել, չկիրառել: Օրենքը՝ կարգը խախտել:
3. Թուլացնել, խախուտ դարձնել: Հիվանդությունը խախտեց նրա ամրակազմությունը:
4. Դրժել, խոստացածը՝ սահմանվածը չիրագործել, պայմանից՝ խոստումից հրաժարվել: Դաշինքը՝
խոստումը՝ պայմանը խախտել:
5. (հնացած) Տեղահան անել: Ժողովրդին իր տեղից խախտեցին ու գաղթեցրեցին:
6. (հնացած) Քակել, ետ անել, քանդել: Հանգույցը՝ կապերը խախտեցին:
7. Ցնցել, շարժել:
8. Եղծել, խաթարել: Մազերը խախտում էին... համաչափությունը: (Ա. Սեկոյան):
9. Պառակտել, ջլատել: Չխախտենք միաբանությունը:

նբ. 1. Շարժել, ցնցել, սարսել, խարխալել, դուրս գցել, տեղահան անել: 2. Ավերել, քանդել:

եցի 1. Нарушать, нарушить. 2. Расшатывать, расшатать. 3. Подрывать, подорвать. 4. Колебать; поколебать. 5. Вывихнуть (ногу, руку и т. д.).