խածան - բացատրություն
[ածական, գոյական]
1. Խածնելու՝ կծելու սովորություն՝ հակում ունեցող:
2. (փոխաբերական) Խոցող, վիրավորող, խայթող:
1. Խածնելու՝ կծելու սովորություն՝ հակում ունեցող:
2. (փոխաբերական) Խոցող, վիրավորող, խայթող:
խածան - հոմանիշներ
ա. Կծան, խածլան (բրբ.):