[գոյական]
1. Խակամիտ լինելը, մտքի տհասություն:
2. Խակամիտի արարք՝ խոսք՝ վարքագիծ:

գ. Տհասություն, անխելահասություն, անխելամտություն, թանձրամտություն:

թյան Незрелость (мысли).