խաղի, [գոյական]
1. Խաղալը, խաղալու գործողությունը:
2. Բավականության՝ ժամանցի նպատակ ունեցող զբաղմունք:
3. Երեխաների արարքները՝ զբաղմունքը:
4. Իբրև սպորտաձև՝ բավականության՝ ժամանցի միջոց ևն ծառայող զբաղմունք, որ ներկայացնում Է որոշակի կանոնների, արարքների ու դրանց եղանակների ամբողջությունը:
5. Բախտախաղ:
6. Խաղի ամբողջ ընթացքի փուլերից՝ մասերից յուրաքանչյուրը, խաղափուլ, օյին:
7. Խաղալու հերթը՝ քայլը:
8. Խաղալու ոճը՝ եղանակը՝ որակը:
9. Դերակատարություն:
10 Երգ:
11. Երաժշտական եղանակ, երաժշտություն:
12. Պար:
13. (ժողովրդական) Ոսկորների իրար միանալու տեղը, հոդ:
14. (փոխաբերական) Լույսի՝ երանգների ևն արագ հերթագայություն, լույսի ու ստվերի կամ տարբեր գույների արագ փոխհաջորդում:
15. (փոխաբերական) Ծփանք, վետվետում:
16. Ձայնի՝ աչքերի՝ դեմքի արտահայտիչ փոփոխություն:
17. (փոխաբերական) Որոշակի նպատակ հետապնդող՝ նպատակադիր գործողությունների շարք, գործարք (բորսայական, առևտրական ևն):
18. (փոխաբերական) Խորամանկություն, մեկին վնասելու՝ վարկաբեկելու՝ պատժելու ևն համար գործադրված խորամանկ արարք:
19. (փոխաբերական) Ոչ լուրջ արարք՝ վերաբերմունք, որևէ բանի (զգացմունքի, հարաբերության ևն) միայն տեսքն ունեցող արարք՝ վարքագիծ՝ վերաբերմունք:
20. Կատակ, թեթևակի ձեռք առնելը:
21. (ժողովրդական) Նվագ, նվագելը, նվագելու հմտություն:
22. (հազվադեպ) Ներկայացում:

էսԱե

ի 1. Игра (детская, спортивная). 2. Игра (актёрская). 3. Сценическое представление. 4. Ход (в игре). 5. (բրբ.) Песня, мелодия. 6. Танец, пляска. 7. Проделка, уловка. 8. Переливы голоса при пении. 9. Шутка, розыгрыш. ◊ Խաղ անել играть. Խաղ ասել петь. Խաղ խաղալ сыграть шутку (с кем). Խազ կանչել петь. Խաղ կապել, Խաղ հանել сложить песню. Խաղ սարքել 1) устроить игру, 2) сыграть шутку (с кем). Խաղ ու պար сущий пустяк. Խազ ու տաղով припеваючи. Խաղը տանուլ տալ՝ տարվել проиграть. Խաղը տաքացավ игра разгорелась. Խաղով ընկնել увлечься игрой.