1. [պատճառական բայ] Խաղալ -ի: Խաղալ տալ:
2. [ներգործական բայ] Խաղով զբաղեցնել մեկին:
3. Վարժեցրած կենդանիներին ցուցադրել՝ սովորեցրած շարժումներով՝ արարքներով:
4. Մարզական խաղերի մեջ՝ վարպետորեն որևէ հաջող քայլ կատարել, ճարպկություն գործադրել, խաբս տալ ևն, հնարամիտ կամ ճարպիկ խաղ ցուցադրել:
5. (գռեհկաբանություն) Մարմնի որոշ մասերը շարժել:
6. Խաբելով գործը ձգձգել, քաշքշուկ առաջացնել:
7. Խաբս տալ:
8. Մոլորեցնելով՝ անլուրջ վերաբերմունքով մեկին թյուրիմացության մեջ գցել, մեկին խաղալիք դարձնել:
9. Մի բան տեղից շարժել: Քարը խաղացրու տեղից:
10. Երեխային ձեռքերի վրա թռցնել:
11. Վազեցնել, քշել (ձին):
12. (փոխաբերական) Բեկբեկել, գեղգեղացնել (ձայնի մասին):

ցրի 1. Играть, поиграть, забавлять, занимать, занять игрой кого. Երեխային խաղացնել поиграть с ребёнком. 2. Водить, показывать (приручённое животное). 3. (փխբ.) Дурачить, водить занос. 4. Теребить что-л., играть чем—л. 5. Сдвигать, сдвинуть с места, раскачать, б. Обучать (солдату). 7. Гарцевать, заставлять гарцевать. 8. Гонять (голубей).