[չեզոք բայ]
1. Առարկայի մակերևույթը թեթևակիորեն այրել:
2. Առարկայի վրայի մազերը՝ խավը այրել, մրկել:
3. Չհնձած ու չորացած խոտերը և խոզանները վառել՝ այրել:
4. Կիզել, այրել (շոգի մասին):
5. Ջերմությամբ աճումը կասեցնել՝ չորացնել: Արևը արտերը խանձել Է:
6. Արևահար անել:
7. (փոխաբերական) Հոգեկան խիստ ցավ պատճառել, այրել, վառել: Եթե կյանքը բիրտ... սիրտդ խանձի (Ա. Վշտունի):
8. (փոխաբերական) Կարոտով տոչորել:

նբ. 1. Այրել, վսաել, կիզել, հրկիզել, բոցակիզել, կրակել. խարկել, խանձատել, փաղաղել (հնց.), (հզվդ.) խանձմըն- - ձորել, խնձմնձել, խանձոաել, խանձողել, խանձ գցել, (բրբ ) վդԿեւ Վոտեւ 1ԿաշԻն1: 2- Տես Կծել:

եցի 1. Палить, опаливать, опалить. 2. Обжигать, обжечь, выжигать, выжечь.