[գոյական] (պատմական)
1. Խանի իշխանությունը՝ տիտղոսը:
2. Հնում՝ Պարսկաստանի ծայրագավառների վարչական բաժանում, որի կառավարման իրավունքը ամենալայն առումով թողնվում էր խաներին:
3. Երկիր՝ երկրամաս ևն, որի վրա տարածվում է խանի իշխանությունը:
4. (փոխաբերական) Գործից խուսափելու և ուրիշներին գործի դնելու հակում, գլուխ պահելու ձգտում, աղայական վերաբերմունք:

թյան Ханство.