խաշիլ, [գոյական]
1. Կերակուր, որ պատրաստում են փոխինդից՝ եռացրած ջրով խաշելով, և ուտում են յուղով:
2. Եռացրած ջրով բացված ալյուր, որ իբրև ջրալի խյուս գործ են ածում մանածը մեջը թաթախելու համար, որպեսզի պնդանա:
3. Նույնն Է՝ Բաղարջուկ:

գ. 1. Արվա, ճաշ; 2. Տես Բյս- (լարջուկ 1 նշան.:

ի 1. Мучная каша. 2. (փխբ.) Жижа, жижица (разг.). 3. Припарка из густой мучной жижи.