[ածական]
1. Հեշտությամբ՝ ամեն մի չնչին բանից նեղացող՝ խռովող, նեղացկոտ:
2. Խռովածի՝ խռոված լինելու արտահայտություն ունեցող:

ա. Խռովկոտ:

ա. (բրբ.) Обидчивый.