[ներգործական բայ]
1. Մտցնել, խոթել: Սուրը՝ դաշույնը խրեց կուրծքը:
2. Մխել, վարսել: Սուր նիզակը խրեց գետնին (Ավ. Իսահակյան):
3. Դնել՝ տեղավորել մի բանի մեջ, մտցնելով ամրացնել: Մորթե փափախը խրեց վերարկուի գրպանը: (Վարդը) կտրեց ու խրեց կրծքի վրա (Րաֆֆի):
4. (փոխաբերական) Խցկել, տեղավորել, գործի դնել, նշանակել: Իսկույն խրում են պահանջված տեղում իրանց ցանկացած մարդը (Րաֆֆի):
5. (փոխաբերական) Բևեռել, սևեռել, հառել: Ժամկոչյանը աչքերը խրեց խոսակցի աչքերի մեջ (Ս. Կապուտիկյան):
6. (փոխաբերական, խոսակցական) Մեկին խիստ կերպով պատասխանել՝ քննադատել՝ դատապարտել, շշպռել:

նբ. Մտցնել, մխել, մխրճել, խոթել, վարսել, ցցել, մուծել, կոխե.լ, ճխտել, խցկել, հաստել (քէնց.), (բրբ.) խշթել, շշել, խթել, խոթմթել, խոթխոթել, քշել, էցկել:

եցի Втыкать, воткнуть, вонзать, вонзить.