խրխինջի, [գոյական]
1. Ձիու արձակած կանչը՝ ձայնը:
2. (փոխաբերական, անարգական) Բարձրաձայն և անախորժ անզուսպ ծիծաղ, հռհռոց:

տես Խրխնջյուն:

ի Ржание.