խցանի, [գոյական]
1. Անոթների՝ շշերի՝ սրվակների բերանը խցելու՝ փակելու հարմարանք:
2. Մասնավորապես՝ շշերի խցանափայտե բերանակալը:
3. Առհասարակ՝ որևէ բան փակելու հարմարանք: Պատուհանի անցքը լաթե խցանով փակեց:
4. (փոխաբերական) Արգելք, փականք, արգելիչ հանգամանք: Իրավունք Է տալիս, որ ականջները խցանով փակի (Հ. Թումանյան):
5. Խցանակաղնու կեղևից ստացվող նյութ, որից պատրաստում են կոշկատակեր, ներքնակներ ևն, խցանանյութ:
6. էլեկտրական ապահովիչի տեսակներից մեկը:

գ. 1. Խից, խցիչ, կալիչ, բերանա կալիչ. (բրբ.) խծկան, խծիկ: 2. (բրբ.) Ակնկալ, սնդկալ, խցկոց թոնիրը փակելով: 3. Գամ, կալան, վռան:

ի Пробка, затычка, втулка.