խցիկի, [գոյական]
1. Փոքրիկ խուց:
2. Չորս կամ երկու հոգու քնելու հարմարություններով փոքրիկ բաժանմունք մարդատար նավերում և վագոններում (կուպե):
3. Փոքրիկ՝ սովորաբար ծածկված տեղ՝ բաժանմունք հատուկ նպատակների համար: Ավտովարորդի խցիկ:
4. Բանտի մենախուց:
5. (կրոնական) Կրոնավորի փոքրիկ սենյակ, մենարան, ճգնարան:
6. (կազմախոսություն) Խոռոչ, խորշ (սրտի):

գ. Խուց, խցյակ, սենեկիկ, առանձնոց, մենախուց, խղատեղի (հզվդ.):

ի 1. Каморка. 2. Кабина, кабинка. 3. (եկեղ.) Келейка.