[չեզոք բայ]
1. Ալիքներ առաջ բերող տատանումների մեջ լինել, ալեկոծվել, ալիքներով ծածանվել, ալիք-ալիք շարժվել (ջրի մասին):
2. Թեթևակիորեն տատանվել՝ երեալ (բույսերի մասին):
3. Ծածանվել, փողփողալ: Դրոշները ծփացին արնավառ (Ե. Չարենց):
4. Հոծ բազմությամբ շարժվել՝ խռնրվել՝ խլրտալ: Գառներ ու հորթեր լեռնալանջերին խայտում են, ծփում (Պ. Սևակ):
5. Տարուբերվել, տատանվել (ծամերի՝ գիսակների մասին): Քո վարսերի ծփալը արժե հազար ու մեկ գանձ (Սարմեն):
6. Այս ու այն կողմ ընկնել, տատանվել, տարուբերվել: Ու նավակը սլանում էր -ճեղքում ջրերը և ծփում ալիքների վրա (Վրթ. Փափազյան):
7. Թրթռալ, վերուվար անել, արագորեն բարձրանալ-իջնել: Ծփում էր կուրծքը աղջկա, ծփում Էր դողով անծանոթ:
8. (փոխաբերական) Վետվետել, ցոլցլալ: Ծփում են արևի շողերը լճի վճիտ հայելու մեջ
9. (փոխաբերական) Բուռն զգացմունքով տոգորվել, բուռն հուզմունք ապրել: Ծփում է ծովն ալեծածան, Ծփում է սիրտը աղի (Հ. Թումանյան):
10. (փոխաբերական) Եռալ, հորդել, բուռն կերպով արտահայտվել՝ երևան գալ՝ դրսևորվել: Նրա մեջ ծփում էր կյանքը վայելելու ծարավը:

չբ. 1. Ալեկոծվել, ծածանվել, ճղփալ (ջրի), վետվետալ (ալիքի), տարուբերվել (արտերի), (բրբ.) լփլփալ, ծփծփալ, ձնձդկտալ, լմբրտալ, դնդղկտալ (չաղությունից): || Բալախել, հրնկտալ (արտի): 2. (հնց.) վարանել, տատամսել, երկմտել, երկբայել:

աց 1. Волноваться, взволноваться. 2. Зыбиться, плескать, плескаться. 3. Колыхаться, колебаться. 4. (փխբ.) Заливаться, залиться. 5. Сверкать,засверкать․ 6. (փխբ.) Бурлить.